Tuesday, April 19, 2005

U Obersi, U Local

Semasa membaca komen di ruang ini, terpanggil pula untuk mengupas isu ini. Mak Lijah pernah cerita yang Mak Lijah tak pernah belajar obersi. Tak pernah sentuh salji. Mak Lijah pernah berangan nak belajar obersi, tapi tak berpeluang. Tapi bila kena bertugas di luar negara selama dua minggu (sahaja), Mak Lijah fikir balik, tak apalah, tak dapat belajar obersi.

Mak Lijah mudah homesick. Mak Lijah selalu terfikirkan, sihat ke mak, sihat ke ayah? Who's taking care of them? Apa khabar abang-abang dan kakak-kakak ipar? Bagaimana adik perempuan Mak Lijah? Selamatkah dia? Bila dia nak kahwin?

Mak Lijah suka makan nasi berlaukkan ayam, limpa, gulai daging lembu, ikan sepat ronggeng kering, ikan puyu pekasam, tempoyak, ulam jantung pisang rebus, ikan kembung rebus cicah air asam, kerabu kaki ayam, kerabu pucuk paku dengan kerang, kuih akok, kuih seri muka, teh tarik, penang char koay teow, asam pedas ikan keli dengan keladi, asam tumis ikan terubuk and the list goes on. Boleh ke nak dapat semua tu kat obersi?

Semasa bertungkus-lumus mencari bahan untuk membuat tugasan dan tesis, Mak Lijah tak henti-henti bersyukur kerana berada di Malaysia kerana di sini Mak Lijah senang nak cari bahan. Senang nak fotokopi. Senang nak cari kertas A4 free. Senang nak print tugasan. Senang nak interbiu orang. Senang nak buli orang. Senang mak, ayah, adik, abang, anak, sepupu, anak sedara dan kaum kerabat datang masa konvokesyen.

Pun begitu, Mak Lijah tetap rasa yang belajar di obersi lebih seronok kerana yang dirindukan... itulah cabaran. Dapat ramai kawan warga asing baru. Dapat merasa sentuh salji. Dapat pakai baju tebal-tebal. Dapat ambil gambar cantik-cantik. Dapat cakap omputih macam omputih. Dapat langkah kaki jauh-jauh. Pendek kata, betullah apa orang tua-tua kata, jauh perjalanan luas pemandangan.

No comments: